Maandelijks bieden we u een blik achter de schermen bij de s.s. Furie en het vrijwilligers peloton van Stichting Hollands Glorie (SHG).
Ik ben al veertig jaar vrijwilliger op de stoomzeesleepboot Furie, als kapitein en als bestuurslid nautische zaken in Stichting Hollands Glorie. Voordat ik kapitein werd, voeren wij begin jaren tachtig met oudgedienden van Smit Internationale zeesleepdienst die woonachtig waren in Maassluis. Dirk Strijbos, Jan Broek en Jan Bruins waren mannen die met de Furie in de Rotterdamse haven rondvoeren, niet om te slepen, maar als toeristische attractie.
Omdat ik toen in dienst was bij Smit haven sleepdiensten en voor mijn schippersopleiding de kennis en ervaring van het havengebied moest opdoen, werd door de kapiteins en machinisten in de Rotterdamse haven de nodige kennis overgedragen. Wanneer wij met de Furie rondvaarten in de Rotterdamse haven hadden, kwam het voor dat de gepensioneerde kapiteins op de Furie de kennis van de binnenvaart-regelementen niet of nauwelijks bezaten. Men had vroeger toch een loods aan boord. Hierbij fungeerde ik dan als aanvulling bij hun vaartochten in de Rotterdamse havens.
Op een dag kwamen wij met de Furie terug van een rondvaart door de Rotterdamse havens en voeren wij, met Dirk Strijbos als kapitein, voor strooms de haven van Maassluis in. Op de kop van de haven lag een coaster waarvan de bemanning een stellingplank buitenboord had opgehangen om de buitenzijde te verven.
De Furie kwam de haven binnengevaren met een nogal sportieve snelheid en Dirk Strijbos vergat dat hij voor strooms de haven binnenvoer en daarbij behoorlijk dicht langs de afgemeerde coaster terechtkwam.
De Furie voer zo dicht langs de afgemeerde coaster, dat ze de stellingplank eraf voer. De plank viel in het water, maar de coaster zelf werd niet geraakt. Op de opmerking van mij: “kapitein, je hebt de stellingplank eraf gevaren,” zei Dirk Strijbos, “Dan moeten ze die rommel maar niet buitenboord laten hangen als ik voorbij kom!” Hilariteit alom.
Frans Verbrugge
Kapitein Furie