Tweemaandelijks bieden we u een blik achter de schermen bij de s.s. Furie en het vrijwilligers peloton van Stichting Hollands Glorie (SHG).
Furie-baby
Ik was al heel lang betrokken bij de Furie, voordat ik ook daadwerkelijk aan de slag ging als vrijwilliger. Mijn vader was in mijn tienertijd al vrijwilliger en ik ging graag met hem mee aan boord. Ik had zelf bedacht dat ze op de Furie niet zaten te wachten op een 16 jarige (totaal ongegrond, bleek achteraf). Ik bleef echter zeer geïnteresseerd in de Furie, dus toen ik 23 jaar was heb ik me ook als vrijwilliger aangemeld en ben dat nu al meer dan 20 jaar met heel veel plezier. Nagenoeg iedere zaterdag ben ik aan boord te vinden, om te klussen, te lachen en voor de gezelligheid met de andere vrijwilligers. Ik heb al heel wat voetstappen daar liggen en de Furie heeft mij in de afgelopen jaren heel wat vrije tijd gekost. En met veel plezier, want ik heb er ook heel veel voor terug gekregen! Mijn vriendin Norma heb ik namelijk ook aan boord leren kennen. Toen onze relatie nog pril was, dachten we dat niemand het had gemerkt dat wij met elkaar omgingen. Dat bleek ijdele hoop, de hele bemanning zag het allang aankomen en wachtte rustig af tot wij onze relatie wereldkundig zouden maken. Ze zaten dan ook op de eerste rang, want de Furie is niet zo groot.Vorig jaar was het feest aan boord en werd er eindelijk na tweeëntwintig jaar weer eens een kleine toekomstige vrijwilliger geboren; mijn dochter Cassandra. Zo klein als dat ze is, ze komt regelmatig langs aan boord om naar papa te kijken.En daar houdt de verweving met de Furie in mijn persoonlijke leven nog steeds niet op. In december 2019 treden Norma en ik in het huwelijk… U raadt het al: jawel, de trouwplechtigheid wordt gehouden op de Furie!Nico Sanders3e machinist Furie