Tweemaandelijks bieden we u een blik achter de schermen bij de s.s. Furie en het vrijwilligers peloton van Stichting Hollands Glorie (SHG).
Over zee
Onlangs realiseerde ik me dat ik alweer zo’n dik twintig jaar als vrijwilliger verbonden ben aan de Furie. Ik herinner mij de eerste zeereis die ik toendertijd mee mocht maken met de oude dame.
Het was toen de Furie verwaaid lag in de haven van Den Helder na afloop van de Marine dagen. Een groot deel van de bemanning moest om verschillende redenen afmonsteren en huiswaarts keren. Er ontstond hierdoor een tekort aan mensen om de Furie terug te varen naar haar thuishaven.
Ik kreeg de kans om met een kleine ploeg mee te gaan om de oude dame op te halen en voor mij voor het eerst met de Furie overzee te gaan.
Bij aankomst in die haven vroeg de toenmalige kapitein, Jan Bruins, of ik een beetje kon sturen. Er waren geen stuurlui voor deze terugtocht voorhanden.
In mijn bescheidenheid legde ik de nadruk op een beetje, varen was me niet vreemd. Zodoende stond ik het grootste deel van de reis aan het roer.
Eenmaal de pieren van Hoek van Holland gepasseerd bemerkte ik dat ik ineens geheel alleen aan het roer op de brug stond. De kapitein kwam na enige tijd weer bij me staan en ik sprak hem er op aan, zo van: ‘Wat maak je me nou?’ Zijn antwoord was: ‘Och ik heb gezien dat je het kan’.
Het streelde mijn trots maar ik wist ook dat ik het niet alleen had gedaan.
Om dit schip te varen heb je niet alleen je eigen verantwoording nodig, maar ook een bemanning die je helpt weer de thuishaven te bereiken.
Samen met die groep vrijwilligers neem je de verantwoording dit te doen.
Zodoende heb ik door de loop der jaren, naast het onderhoud aan het schip, al vele mooie vaartochten mee mogen maken.
Henk Stakenburg