Eric Peute

Negen weken lang is er met man en macht gewerkt aan de restauratie van de Furie. Al die tijd heeft zij hoog en droog op de kant gelegen bij scheepswerf De Haas Rotterdam. Met een paar rimpels extra aan lasnaden, strak in de lak aan de buitenkant en totaal overhoop gehaald van binnen, is de Furie vandaag weer met de grote schepenlift in het water gelegd. Het blijft een imposant schouwspel!

Staalwerkzaamheden klaar

“Er is heel veel werk verzet en van het een kwam het ander”, zegt Ton Raemakers, voorzitter van de Stichting Hollands Glorie op de werf in Rotterdam. “Uiteraard zijn we heel blij dat we nu net voor het vaarseizoen weer klaar zijn, maar daar hebben we met z’n allen wel tropenweken voor gedraaid om alles weer op tijd in orde te krijgen!” Dat de staalwerkzaamheden aan de Furie geen overbodige luxe waren, blijkt uit het aantal nieuw ingezette stukken. “Zowel van binnenuit, als van buiten is het hele schip nauwkeurig gecontroleerd. Ook als we slechts een vermoeden hadden, hebben we het gelijk aangepakt en niks aan het toeval overgelaten. We waren er nu toch en alle hulp was eventueel onder handbereik,” aldus Raemakers, die een tevreden blik werpt op het eindresultaat: de Furie die nu weer aan de kant in het water ligt. “Binnenin ligt nog heel veel overhoop, maar daar hebben we in Maassluis dadelijk weer alle tijd voor om die klussen zelf op te pakken. Ik wil ook via deze weg graag benadrukken dat we dolblij zijn met de inzet van onze eigen ploeg vrijwilligers! Voorlopig gaan we nu op ons gemak denken aan de terugreis.”

Projectkosten

Een gigantisch groot project als dit, is niet mogelijk zonder de onontbeerlijke steun van subsidiefondsen! Vanuit de Furie zijn we dan ook de volgende fondsen zeer erkentelijk voor hun bijdrage aan dit behoud van ons prachtige schip: Mondriaanfonds, Fonds Schiedam/Vlaardingen e.o., Prins Bernhardfonds, De Grootfonds en Stichting 75 jaar NBB.

Naar huis

De Furie ligt nu dus aan de kade, nog steeds bij scheepswerf De Haas Rotterdam. In de komende dagen wordt de voeding watertank opgevuld om eventuele lekkages op te sporen. Daarna wordt ook de ketel gevuld, als het onderste mandeksel klaar is na reparatie. Als alles onder controle blijkt te zijn, gaan we beginnen met het opstoken.

Als alles gaat volgens planning, komt de Furie ergens volgende week weer thuis in Maassluis!

Groot onderhoud

Zoals velen van jullie misschien al is opgevallen, ligt de Furie al een tijdje niet meer op haar vertrouwde plaats aan de Stadhuiskade. Eind januari is de Furie namelijk door de Tonijn naar scheepswerf De Haas Rotterdam gebracht en daar ligt ze sindsdien in dok. Deze mooie dame heeft namelijk ook wel eens groot onderhoud nodig.

Op onze lijst stonden best wel wat restauraties gepland die noodzakelijk zijn voor de verdere levensduur van de Furie. De complexe zaken zullen worden uitgevoerd door deskundigen van scheepswerf De Haas, maar ook onze eigen ploeg is daar waar mogelijk hard aan de slag!

In deze tijd waarin veiligheid een zeer grote rol speelt, is het des te belangrijker om aan alle eisen te voldoen die IL&T (vroeger Scheepvaart Inspectie) aan het schip stelt. Zeker omdat de Furie ook te boek staat als passagiersschip.

Deze inspecties worden uitgevoerd door een gecertificeerd bedrijf die het schip van onder tot boven nauwkeurig inspecteert. Daarbij wordt ook de dikke map met certificaten niet ontzien.

Gelukkig is alles goed verlopen op een paar kleine dingetjes na, welke meteen zijn verholpen. Hiermee kunnen we weer vijf jaar vooruit met dit nieuwe Certificaat van Onderzoek.

Het tweede is de tweejaarlijkse keuring van de stoomketel. Dit geeft altijd een hoop werk omdat alle appendages (veiligheidstoestel en afsluiters) van de ketel gedemonteerd moeten worden.

Na her-certificering van de appendages en het inwendig onderzoek in de ketel was ook deze Surveyor van Lloyds weer zeer tevreden. Ook hier kan de Furie er weer twee jaar tegen.

Het onderwaterschip staat intussen weer mooi in de verf en diverse staalrestauratie werken zijn nog in volle gang.

We hopen over twee weken het water weer in te gaan. Ketel opstoken en weer naar Maassluis, op tijd klaar voor het nieuwe vaarseizoen!

Jan Peute

Hoofdmachinist

Op dinsdagmorgen, 24 januari om half tien, steeg de spanning toch wel een beetje bij de aanwezige bemanning van de Furie op het terrein van scheepswerf De Haas Rotterdam. De takels zijn dan al op vier punten om de romp van het schip gespannen en de nieuwe, gigantische scheepskraan begint aan de taak om de 180 ton wegende oude dame uit het water te hijsen.

‘Een geweldige voorziening hier bij De Haas,’ reageert voorzitter stichting Hollands Glorie, Ton Raemakers, enthousiast. ‘Het is echt een bizar gezicht om de Furie zo in de takels te zien hangen! Het gaat allemaal heel langzaam, maar met behulp van die vier wielstellen van de schepenlift wordt de Furie nu heel langzaam naar haar plek voor de komende weken gereden.’

Foto: Ton Raemakers/SHG

Werkzaamheden
De werkzaamheden die nu worden uitgevoerd aan de Furie, zouden drie jaar geleden eigenlijk al starten. De indrukwekkende lijst met uitstaande restauratie- en reparatiewerkzaamheden is inmiddels behoorlijk lang geworden. De complexe zaken zullen worden uitgevoerd door de deskundigen van scheepswerf De Haas, maar daar waar mogelijk doen we al het werk voornamelijk met onze eigen ploeg. Onze bemanningsleden zullen dan ook dagelijks aanwezig zijn; hetzij voor de eigen werkzaamheden, of om op te treden als brandwacht.

De komende weken zal de Furie de grote afwezige zijn in de haven van Maassluis en dus ook niet beschikbaar zijn voor rondleidingen aan boord.

Projectkosten
Een gigantisch groot project als dit, is domweg niet mogelijk zonder de onontbeerlijke steun van subsidiefondsen! Vanuit de Furie zijn we dan ook de volgende fondsen zeer erkentelijk voor hun bijdrage aan dit behoud van ons prachtige schip: Mondriaanfonds, Fonds Schiedam/Vlaardingen e.o., Prins Bernhardfonds, De Grootfonds en Stichting 75 jaar NBB. Zij hebben ervoor gezorgd dat we met een sluitende begroting aan de slag kunnen.

De verwachting is dat de Furie begin april weer het prachtige plaatje aan de Stadhuiskade zal opleveren en dus weer thuis zal zijn.

Foto: Ton Raemakers/SHG

Aan de slag
Met nog de allerbeste wensen voor 2023, kan ik u melden dat we eindelijk aan de slag kunnen!
Het is voorjaar 2019 als we bij verschillende subdidiefondsen een aanvraag indienen voor een groot
onderhouds- en restauratieprogramma aan boord van de Furie. We krijgen veelal positieve reacties
en daarmee hebben we een sluitende begroting. We staan in het voorjaar van 2020 te trappelen om
samen met de specialisten van scheepswerf De Haas en onze eigen bemanning een lange lijst
ingrijpende klussen aan te pakken. En toen werd het stil in Nederland en dus ook rond de Furie.
Nu, drie jaar later, kunnen we écht aan de slag. Gelukkig heeft De Haas in Rotterdam inmiddels een
geweldige scheepskraan in gebruik, waarmee ze de Furie uit het water hijsen en op een veilige plaats
aan de kade afzetten. Ruimte genoeg. Daar hebben we volop de mogelijkheden om alle uitstaande
restauratie- en reparatiewerkzaamheden op een gedegen manier uit te voeren. De complexe zaken
laten we graag aan De Haas over, maar waar mogelijk doen we het werk met de eigen ploeg. Eind
januari vertrekken we richting Rotterdam en we hopen ergens in maart weer terug te keren.
Dat dit allemaal ook na drie jaar kan worden uitgevoerd, is voor een belangrijk deel te danken aan
een aantal subsidiefonden. Het Fonds Schiedam Vlaardingen, het Mondriaan Fonds, het De Groot
Fonds, het Prins Bernhard Fonds en De Stichting 75 jaar NBB waren allemaal bereid om ook na drie
jaar dit omvangrijke project te ondersteunen. Hulde en dank hiervoor.
Want dankzij de steun van deze fondsen, de geweldige samenwerking met scheepswerf De Haas en
verschillende toeleveranciers blijft het mogelijk om ook een 107 jaar oude stoomzeesleper te
behouden voor de volgende generaties. En wie wil dat nou niet.
Ton Raemakers
Voorzitter Stichting Hollands Glorie

De stoomboot van Sinterklaas en het vlaggenschip van de Furieade

Je hebt van die dingen die komen op een bijzondere manier steeds weer terug in je leven. Dit is bij mij het geval met de Furie.

Al jaren is de Furie natuurlijk ook de stoomboot van Sinterklaas in Maassluis. De laatste elf jaar fietsten wij in weer en wind mee met de stoomboot als Sinterklaas en zijn Pieten weer aankomen in Maassluis. In het begin alleen met Anouk en mijn vrouw en inmiddels ook met Laura en Emma erbij.

Nu een nieuwe kennismaking met de Furie. Dit keer niet vanaf de wal maar zelf aan het roer met kapitein Frans Verbrugge naast mij. Sinds drie jaar ben ik de voorzitter van de Stichting Maassluis Maritiem. Deze stichting organiseert Kids aan de Vlieten en de Furieade. In de aanloop naar de Furieade hebben de besturen van Furie en Furieade traditiegetrouw een gesprek met elkaar. De uitkomst is altijd hetzelfde en dat is dat de Furie het vlaggenschip is en blijft als naamgever van de Furieade. Tijdens dit gesprek kwam ik op het idee om onder de voornamelijk nieuwe sponsoren nieuwe Vrienden te werven voor de Furie. Dit lukte mij eenentwintig keer! Tegenprestatie voor de sponsoren was dat zij mee mochten varen met de Furieade lunchcruise. Het was een hele mooie en gezellige cruise en tevens mijn eerste vaartocht met de Furie.

Ik hoop nog vaak mee te mogen varen met de Furie en dat dit prachtige schip voor altijd het vlaggenschip blijft van de Furieade. Samen met het bestuur en alle vrijwilligers kijk ik terug op een hele mooie en geslaagde Furieade.

Nu eerst uitkijken naar de komst van de stoomboot van Sinterklaas en daarna gaan we weer aan de slag met de 42e editie van de Furieade!

Gerard Poot

Tweemaandelijks bieden we u een blik achter de schermen bij de s.s. Furie en het vrijwilligers peloton van Stichting Hollands Glorie (SHG).

Leerlingstoker
En dan sta je ineens in de machinekamer van de Furie als (leerling)stoker. Tot een jaar geleden had ik totaal niet verwacht ooit op een stoomzeesleepboot te varen. Als voormalig sleepbootkapitein, Marine expert/hoofd van sleepvaart en berging keek ik altijd uit naar de ontwikkelingen en vooruitgang van de sleepvaartindustrie. Projecten van het slepen van bakken, booreilanden en schepen was mijn ‘ding’.
Totdat ik vorig jaar met mijn vrouw meeging naar een verjaardag en met een andere genodigde, Arie, in aanraking kwam, of eerlijk gezegd, naast werd gezet omdat wij allebei een voorliefde voor sleepboten hadden. Na een goed en gezellig gesprek was Arie ervan overtuigd dat ik zijn tweede man als stoker moest worden. Ik hoefde alleen nog maar ja te zeggen. Uiteraard stel je Arie niet teleur. Binnen een week was het geregeld en was ik opgenomen in het team.
De eerste keer achter de ketel was iets anders dan de elektronica waar ik de laatste jaren mee gevaren heb en die je tegenwoordig ziet op schepen. Uiteraard had ik wel op stoom gedreven LNG gastankers gewerkt, maar daar werd de stoomvoorziening van de turbines volautomatisch geregeld. Op de Furie heb je je rechter- en linkerhand om te zorgen dat er voldoende stoomdruk is voor het voorstuwingbedrijf en het hulpbedrijf.
Na een aantal reizen op de Furie komt het gevoel voor de stoom en hoe meer je er mee bekend raakt hoe interessanter het wordt. Dit ook omdat er bij het hele stoombedrijf aanzienlijk meer randzaken zijn dan ik had voorzien. Kortom, op de ‘oude dame’ leer ik genoeg wat ik in mijn huidige werk kan meenemen. Dus naast een gezellig, professioneel team en een mooie boot kan ik mijzelf aan boord verder specialiseren in een stukje historie waar de sleepvaart vandaan is gekomen.

Danny van der Ent

Tweemaandelijks bieden we u een blik achter de schermen bij de s.s. Furie en het vrijwilligers peloton van Stichting Hollands Glorie (SHG).

Centenkwestie

In het dagelijks leven werk ik als Financieel directeur bij Delmar-Vryhof, dat verankeringsoplossingen
levert voor de offshore industrie. Als rasechte Maassluizer met een opa en vader, die beiden
betrokken waren bij de Sleepboothaven, ken je uiteraard de Furie. Het mooie boegbeeld van
Maassluis.
Elke week wordt er door de bemanningsleden hard gewerkt om de oude dame in topconditie te
houden. Dat de Furie nog steeds vaart en een graag geziene gast is op evenementen, is het bewijs
dat dit goed lukt. Niet al het onderhoud kan door vrijwilligers worden gedaan, af en toe is er ook
grootonderhoud nodig dat wordt uitbesteed, daar het aan tijd, materiaal en soms ook vakmanschap
ontbreekt bij onszelf.
Dat er naast de bemanning genoeg bij komt kijken om de Furie zo’n zeven weekenden per jaar te
laten varen, spreekt voor zich. Gelukkig weet de bemanning zich gesteund door een vijfkoppig
bestuur dat ervoor zorgt dat alles van PR tot financiën goed op orde is.
Door mijn link met het maritieme en het feit dat ik in een gezellige ploeg zou komen om mee samen
te werken, zei ik enthousiast ’ja’ op de vraag of ik als penningmeester aan boord wilde komen. Leuk
om zo een bijdrage te kunnen leveren aan het instant houden van dit unieke varende monument en
nog plezier te hebben ook! Voor ons ligt gelukkig een vol zomerprogramma, want het blijft natuurlijk
de beste manier om de Furie te beleven als ze onder stoom ligt.
Uiteraard kan ik als penningmeester niet anders dan afsluiten met de constatering dat er veel geld
nodig is, zodat de Furie nog vele jaren haar stoomfluit kan laten horen. Mocht u nu denken, daar
draag ik graag aan bij, wordt dan vriend van de Furie via info@furie.nl of kom eens gezellig langs aan
boord!
Remco Langelaar

Elektrische schakelkast
De Furie bestaat al 106 jaar en moet voortdurend onderhouden worden. Als we niet varen, zijn de vrijwilligers bezig met het onderhoud en de revisie van delen van de machine. Ieder jaar worden bepaalde systemen aangepakt en dit jaar is onder andere de elektrische schakelkast in de machinekamer aan de beurt. De elektrische schakelkast is eigenlijk de meterkast van de Furie. We hadden steeds vaker kleine storingen aan de installatie, wat tot gevaarlijke situaties kan leiden.
De Furie was vroeger voor de verlichting volledig afhankelijk van een met stoom aangedreven gelijkstroomgenerator. Als er stoom was, dan was er verlichting aan boord.
In 1978 is de Furie naar Maassluis gekomen en omstreeks die tijd is de installatie aangepast en kregen we ook een walvoeding. Hiermee kunnen, als we niet varen, de waterpomp, de Centrale verwarming en de acculader onder spanning gehouden worden. Maar ook hulpvoedingen voor het elektrisch gereedschap en niet te vergeten een voeding in de kombuis voor het koffiezetapparaat en de ijskast.
De huidige installatie is na veertig jaar wel aan vernieuwing toe. Sommige componenten zijn van vlak na de tweede wereldoorlog, dus al ruim 75 jaar oud. Gelukkig hebben we fabrikanten bereid gevonden nieuwe componenten te leveren wat de kosten aanzienlijk heeft verminderd. We proberen zoveel als mogelijk de oude stijl van de machinekamer te handhaven, maar moeten hier en daar natuurlijk wat concessies doen voor de veiligheid en de moderne eisen.
Niet minder belangrijk is om alle tekeningen up to date te maken voor de volgende generatie. Veel kennis zit in de hoofden van de mannen van het eerste uur, die ondertussen ook op leeftijd beginnen te komen.
De vernieuwde installatie is geschikt gemaakt om een tweede stoomgenerator aan te sluiten. Dat wordt het volgende project. We zijn er maar druk mee…
Dick Eichhorn – Elec.

Koning Neptunes aan boord

Wanneer de Furie wordt uitgenodigd om het Sail Amsterdam op te luisteren en het te verfraaien met haar acte de préséance, wordt in principe meestal de route gepland via de Noordzee. En er zijn soms bemanningsleden aan boord die voor het eerst naar zee gaan en daarvoor liggen snode plannen klaar…
Na een zorgvuldige reisvoorbereiding gaat de route bij vertrek uit de haven van Maassluis via de Nieuwe Waterweg naar zee. Na eenmaal de pieren bij Hoek van Holland te hebben gepasseerd en te zijn aangekomen bij de Maas-Oostboei, neemt de Furie een noordelijke koers voor met als eerste bestemming de haven van IJmuiden. Onderweg passeren wij de aanloop van Scheveningen welke wij over stuurboord passeren.
Het weder gedurende deze specifieke reis was van uitzonderlijke kwaliteit met een lichte deining op zee en een zwakke bries over het dek. Al met al een heel plezierige reis tot zover.

Ongeveer iets meer oostelijker dan dwars werd de vuurtoren van Katwijk gepeild en vond koning Neptunes het nodig om de ss Furie met een bezoek te vereren.
Onder toezicht van nagenoeg de gehele equipage werden enkele bemanningsleden die nog nooit geen zoutwater hadden geroken in hun leven, gedoopt en welkom geheten in de wereld van zeevarenden.
Onder veel gejuich en leedvermaak werden de nieuwbakken zeevarenden ingesmeerd met van alles wat er voorhanden was. Denk hierbij vooral aan de grootste viezigheid dat aan boord was: koffiedik, oude olie en diverse smeersels waarvan de afkomst dubieus te noemen is. Nadat hun hoofden hiermee waren ingesmeerd, moesten de nieuwbakken zeelieden hun hoofd in een bad zeewater steken om hun doop compleet te maken.
Na een schoot aan en een stoot op de stoomfluit, verliet Koning Neptunes de Furie en vervolgde de Furie zijn reis naar IJmuiden.

Frans Verbrugge
Kapitein