Maandelijks bieden we u een blik achter de schermen bij de s.s. Furie en het vrijwilligers peloton van Stichting Hollands Glorie (SHG).
Furie-huwelijk
Ik ben Koen uit Papendrecht. Hoe komt een Papendrechter nou op de Furie terecht?
Op de zeevaartschool in Rotterdam, waar ik de opleiding HBO Maritiem Officier volgde, leerde ik Marnix Vlielander kennen en hij vroeg of ik een keer mee wilde varen op de Furie. Dat wilde ik wel. Aan het eind van de dag werd mij gevraagd of ik dan op zaterdag wilde helpen klussen aan boord. Daar heb ik dus ja op gezegd en dat heb ik geweten. Want zonder dat ze het je van te voren vertellen, ga je een huwelijk met haar aan, de Furie. Nu ben ik, als ik niet op zee zit, elke woensdag en zaterdag aan boord te vinden.
Aan boord van de Furie doe ik van alles. Van bikken en schilderen en het opstoken van de ketel tot het naar beneden halen van de gemiddelde leeftijd van de vrijwilligers. Ik zeg expres opstoken, want als we maar een meter gaan varen, sta ik aan dek met mijn neus in de wind. Ik ben en blijf toch een stuurman.
Want deze “hobby” is natuurlijk een mooie afwisseling met mijn werk als tweede stuurman op chemicaliëntankers bij John T. Essberger in Hamburg. Maar dat geeft mij natuurlijk wel de mogelijkheid om met bloed, veel zweet en tranen de Furie varende te houden. Daar doe je het uiteindelijk voor.
Persoonlijk vind ik de intocht op vrijdagavond tijdens de Furieade het mooiste moment. De kades van de binnenhaven gevuld met mensen, allemaal wachtend op de Furie. Dit geeft mij altijd een bijzonder gevoel.
Wij, de Furie, zijn altijd op zoek naar (jonge) vrijwilligers. Dus voel je je geroepen en wil je een steentje bijdragen aan het behoud van de Furie, kom dan gerust op een woensdag of zaterdag een keer langs!
Koen Stroomberg