Als zoon van een Marineofficier en kleinzoon van een Loods-schipper was het voor mij vanzelfsprekend dat ik zou gaan varen. Helaas gooide een oogafwijking roet in het eten en moest ik kiezen voor een ander vak. Mijn vader adviseerde me om in ieder geval iets in de techniek te gaan doen.
Tijdens mijn studie Werktuigbouw kreeg ik de mogelijkheid om in de lange zomervakanties als 2e machinist te gaan varen bij de in Maassluis gevestigde Engelse cruisemaatschappij YACHT HOLIDAYS, die uitsluitend met Engelse passagiers Rijnreizen van twee weken naar Basel organiseerde. Ik heb 4jaar lang (ca. 12 reizen) die vakanties doorgebracht op de LADY MARGARET. Leuk werk, voor die tijd leuke verdiensten en tijdens het varen een uur op en een uur af, zodat er tijd genoeg was om iets te zien en te ondernemen.
Na mijn studie heb ik een jaar stage gelopen bij WILTON FIJENOORD op de afdeling Fabricage Techniek en Research en ook daar ben ik regelmatig meegevaren op marineschepen en tankers van Onassis voor het doen van diverse metingen aan boord. Na afloop van de stage ben ik gevraagd om daar te blijven werken en dat heb ik nog 4 jaar volgehouden.
In 1964 ben ik begonnen bij FERRO HOLLAND op de afdeling Engineering die wereldwijd bij klanten (b.v. Miele, Electrolux, Zanussi etc.) complete fabrieken bouwde voor de keramische- en emailindustrie. Bij FERRO heb ik erg veel gereisd en dus ook veel van de wereld gezien. In 1969 ben ik een jaar weggeweest om als technisch ambtenaar te gaan werken in de centrale Harculo in Zwolle. Achteraf had ik dit natuurlijk nooit moeten doen en ik was daarom erg blij dat FERRO contact met mij opnam en dringend verzocht weer terug te komen en ik heb daar gewerkt tot aan mijn pensioen in 1999.
Het enige goede van het rampjaar 1969 (qua werk dan) was dat ik mijn vrouw Ella ontmoet heb bij tennisvereniging BeQuick in Maassluis. We zijn in 1971 getrouwd, kregen een zoon en een dochter en hebben nu ook 3 kleinzoons.
Na mijn pensionering ben ik terecht gekomen in het vrijwilligerswerk in Maassluis. Begonnen in het Gemeentemuseum Maassluis met het fotograferen van artikelen en het invoeren van de gegevens in de computer. Hiervoor ook cursussen gevolgd in andere musea in Nederland. Ook voor de Historische Vereniging maakte en maak ik nog steeds foto’s voor het archief en heb ik erg veel foto’s gemaakt voor de boeken van de HVM, Atlas van Maassluis en de Kroniek van Maassluis en niet te vergeten de Historische Schetsen.
Van 2004 t/m 2014 ben ik namens de Stichting Kuiperij Ankerstraat (waarin HVM, NSM, FURIE, HVM, BRUINVISCH en MUSEUM MAASSLUIS vertegenwoordigd waren) beheerder geweest van het gebouw ‘KUIPERIJ ANKERSTRAAT’ dat voor veel doeleinden verhuurd werd. Ook heb ik vele jaren de Stichting Hollands Glorie vertegenwoordigd in de nautische commissies van de FURIEADE en STICHTING SLEEPBOOTHAVEN MAASSLUIS.
In 2004 vroeg de toenmalige secretaris Leo Vermaas of ik het leuk zou vinden hem te assisteren met diverse werkzaamheden, zoals het maken van overeenkomsten voor vaartochten en het regelen van de schoolbezoeken van het gemeentelijke CULTUURMENU etc. en regelmatig te zorgen voor nieuwe foto’s voor het archief.

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen mijn naam is Tinus Speijer, geboren in Rotterdam maar in hart en nieren een echte Maassluizer.
Hoe ik als vrijwilliger bij de ss Furie ben gekomen, kwam door mijn dochter. Haar vriend was al vrijwilliger op de Furie en werkzaam in de machinekamer.
In 1985 ging de Furie naar Sail Amsterdam. Na terugkomst uit Amsterdam een praatje met hem gemaakt te hebben ben ik aan boord wezen kijken, niet meer weggegaan en begonnen in de machinekamer; ik moest de machine smeren.
Nadat ik dit onder de knie had en ongeveer twee jaar had gedaan, vertrok de kok Hans Bax. Dus moest er een andere kok komen dat leek mij wel wat.
Dit voorgesteld aan het bestuur en zou besproken worden; er waren geen problemen om over te stappen naar het kombuis als kok.
Waar ik heden ten dagen nog steeds in het kombuis te vinden ben, rijst nu de vraag: ‘wat doe je dan?’ Ik zal het uitleggen. Iedere zaterdag zorg ik ervoor dat er voor de vrijwilligers wat te eten is tussen de middag.
Als wij naar evenementen gaan, verzorg ik de store zo gezegd ontbijt- middag en avondeten zolang het evenement duurt en moet ik ook tussendoor nog boodschappen doen.
Voor het varen met gezelschappen wordt gevraagd wat zij willen: dan wordt het onmogelijke mogelijk gemaakt en zorgen wij dat de klant niks te kort komt en tevreden naar huis gaat na de vaartocht.
Wat houdt zo’n dag varen in: bij het aan boord komen koffie, lunch (soep met een broodje) en indien de klant dat wenst wordt er ook voor drinken gezorgd zoals fris en natuurlijk ook wat sterkers.
Wat ook tot de taak behoord is het schoonhouden van kombuis-douche-wc en messroom waar wij bij slecht weer in eten. Als wij niet in een keer kunnen eten, doen wij het in twee ploegen om maar een voorbeeld te noemen ‘s morgens met ontbijt.
Dan moet ik nog iets toevoegen: ik ben van 1985 tot eind 2000 ook vrijwilliger geweest bij de Brandweer Maassluis. Dit was goed te combineren met het vrijwilligerswerk op de ss Furie.
Tot slot wil ik toch ook het aantal jaren vermelden dat ik vrijwilligerswerk heb gedaan: bij de Brandweer Maassluis 35 jaar, bij ss Furie 32 jaar.

Mijn naam is Thijs v/d Schuit, geboren 07-09-1944 te Volkmarsen (Duitsland).
Ik ben vanaf de ULO via de tuinderij naar Smit Internationale sleepdienst gegaan.
Daarna ben ik dragline machinist geworden, het vak dat mijn vader ook uitoefende.
Dit vak heb ik uitgeoefend tot ik afgekeurd werd vanwege een hernia en slechte bloedvaten.
Ik ben toen beveiligingsbeambte geworden en heb hiervoor alle diploma’s gehaald. Ik ben afgezwaaid bij Vopak als Hoofd beveiligingsbeambte.
Na mijn pensionering heb ik mijn oude liefde weer opgezocht en ben vrijwilliger op het museumschip Hudson geworden. Door een verschil van inzicht ben ik daar weggegaan.
Ik kwam Arie Uiterdijk tegen, die mij uitnodigde eens op de Furie te komen kijken want hij kon nog wel een stoker gebruiken.
Dit leek mij wel leuk en ben van af die tijd vrijwilliger op de Furie en met veel plezier.
O ja, ik ben nog getrouwd met Ingrid Westein een ras echte Maassluise (dit jaar 50 jaar) ik heb 2 dochters en 3 kleinkinderen.
Ik hoop, wat mijn gezondheid betreft, nog veel jaren op de Furie te kunnen werken.