Column: Vrijetijd gevuld!
Column FURIE, januari 2022
Op een warme middag lig ik wat te doezelen in m’n tuintje, alleen gestoord door wat bekvechtende mussen. Plotseling klinkt het muziekje van m’n telefoon. Het is de secretaris van de Furie met de vraag of ik een stukje wil schrijven over mijn tijd bij de Furie. Nou… ik ben geen schrijver! Maar voor ik dat kon zeggen, geeft ze me nog de oppepper door te zeggen dat ik er lang op kan broeden, ze wenst me nog een fijne dag en weg is ze. Zo, dag rustig uurtje. De radertjes in m’n hoofd beginnen te werken.
Het begon voor mij toen mijn werkgever besloot om met het bedrijf een andere koers te gaan varen. Hij had mij en veel collega’s daar niet bij nodig, dus werden wij met grootverlof gestuurd met opeens veel vrije tijd. Dagelijks was er een wandeling naar het Hoofd. Tot ik Jan Bruins daar tegenkwam, hij vroeg of ik eens meeging naar de Furie. Daar vertelde hij over het reilen en zeilen aan boord en vroeg hij of ik hem zou willen aflossen als dat eens nodig was, dus zo is het gekomen.
De eerste reis was naar Dordt in Stoom. Veel oude bekenden kom je dan tegen, wat een gezelligheid. Zo hebben we heel wat leuke reisjes gemaakt. Naar Sail Amsterdam en de Vlootdagen in Den Helder gingen we over zee, dan was het aan boord zeer rustig. In Maassluis waren de Furieade en de Sinterklaasintocht, met al die kinderen langs de havenkant, altijd een groot feest. Al was de bemanning altijd blij als de Sint veilig aan wal stapte en dachten: zo, dat zit er weer op.
En zo zit het ook met mijn stukje. Dit was in een notendop mijn Furietijd van 18 jaar, die zijn omgevlogen.
André Spanjersberg
Oud kapitein