Column: Leerlingstoker
Column FURIE, september 2022
En dan sta je ineens in de machinekamer van de Furie als (leerling)stoker. Tot een jaar geleden had ik totaal niet verwacht ooit op een stoomzeesleepboot te varen. Als voormalig sleepbootkapitein, Marine expert/hoofd van sleepvaart en berging keek ik altijd uit naar de ontwikkelingen en vooruitgang van de sleepvaartindustrie. Projecten van het slepen van bakken, booreilanden en schepen was mijn ‘ding’.
Totdat ik vorig jaar met mijn vrouw meeging naar een verjaardag en met een andere genodigde, Arie, in aanraking kwam, of eerlijk gezegd, naast werd gezet omdat wij allebei een voorliefde voor sleepboten hadden. Na een goed en gezellig gesprek was Arie ervan overtuigd dat ik zijn tweede man als stoker moest worden. Ik hoefde alleen nog maar ja te zeggen. Uiteraard stel je Arie niet teleur. Binnen een week was het geregeld en was ik opgenomen in het team.
De eerste keer achter de ketel was iets anders dan de elektronica waar ik de laatste jaren mee gevaren heb en die je tegenwoordig ziet op schepen. Uiteraard had ik wel op stoom gedreven LNG gastankers gewerkt, maar daar werd de stoomvoorziening van de turbines volautomatisch geregeld. Op de Furie heb je je rechter- en linkerhand om te zorgen dat er voldoende stoomdruk is voor het voorstuwingbedrijf en het hulpbedrijf.
Na een aantal reizen op de Furie komt het gevoel voor de stoom en hoe meer je er mee bekend raakt hoe interessanter het wordt. Dit ook omdat er bij het hele stoombedrijf aanzienlijk meer randzaken zijn dan ik had voorzien. Kortom, op de ‘oude dame’ leer ik genoeg wat ik in mijn huidige werk kan meenemen. Dus naast een gezellig, professioneel team en een mooie boot kan ik mijzelf aan boord verder specialiseren in een stukje historie waar de sleepvaart vandaan is gekomen.
Danny van der Ent