Column FURIE, maart 2022

 Wanneer de Furie wordt uitgenodigd om het Sail Amsterdam op te luisteren en het te verfraaien met haar acte de préséance, wordt in principe meestal de route gepland via de Noordzee. En er zijn soms bemanningsleden aan boord die voor het eerst naar zee gaan en daarvoor liggen snode plannen klaar…
Na een zorgvuldige reisvoorbereiding gaat de route bij vertrek uit de haven van Maassluis via de Nieuwe Waterweg naar zee. Na eenmaal de pieren bij Hoek van Holland te hebben gepasseerd en te zijn aangekomen bij de Maas-Oostboei, neemt de Furie een noordelijke koers voor met als eerste bestemming de haven van IJmuiden. Onderweg passeren wij de aanloop van Scheveningen welke wij over stuurboord passeren.

Het weder gedurende deze specifieke reis was van uitzonderlijke kwaliteit met een lichte deining op zee en een zwakke bries over het dek. Al met al een heel plezierige reis tot zover.
 
Ongeveer iets meer oostelijker dan dwars werd de vuurtoren van Katwijk gepeild en vond koning Neptunes het nodig om de ss Furie met een bezoek te vereren.

Onder toezicht van nagenoeg de gehele equipage werden enkele bemanningsleden die nog nooit geen zoutwater hadden geroken in hun leven, gedoopt en welkom geheten in de wereld van zeevarenden.
Onder veel gejuich en leedvermaak werden de nieuwbakken zeevarenden ingesmeerd met van alles wat er voorhanden was. Denk hierbij vooral aan de grootste viezigheid dat aan boord was: koffiedik, oude olie en diverse smeersels waarvan de afkomst dubieus te noemen is. Nadat hun hoofden hiermee waren ingesmeerd, moesten de nieuwbakken zeelieden hun hoofd in een bad zeewater steken om hun doop compleet te maken.

Na een schoot aan en een stoot op de stoomfluit, verliet Koning Neptunes de Furie en vervolgde de Furie zijn reis naar IJmuiden.
 
Frans Verbrugge
Kapitein

Column FURIE, januari 2022

Op een warme middag lig ik wat te doezelen in m’n tuintje, alleen gestoord door wat bekvechtende mussen. Plotseling klinkt het muziekje van m’n telefoon. Het is de secretaris van de Furie met de vraag of ik een stukje wil schrijven over mijn tijd bij de Furie. Nou… ik ben geen schrijver! Maar voor ik dat kon zeggen, geeft ze me nog de oppepper door te zeggen dat ik er lang op kan broeden, ze wenst me nog een fijne dag en weg is ze. Zo, dag rustig uurtje. De radertjes in m’n hoofd beginnen te werken.
 
Het begon voor mij toen mijn werkgever besloot om met het bedrijf een andere koers te gaan varen. Hij had mij en veel collega’s daar niet bij nodig, dus werden wij met grootverlof gestuurd met opeens veel vrije tijd. Dagelijks was er een wandeling naar het Hoofd. Tot ik Jan Bruins daar tegenkwam, hij vroeg of ik eens meeging naar de Furie. Daar vertelde hij over het reilen en zeilen aan boord en vroeg hij of ik hem zou willen aflossen als dat eens nodig was, dus zo is het gekomen.
 
De eerste reis was naar Dordt in Stoom. Veel oude bekenden kom je dan tegen, wat een gezelligheid. Zo hebben we heel wat leuke reisjes gemaakt. Naar Sail Amsterdam en de Vlootdagen in Den Helder gingen we over zee, dan was het aan boord zeer rustig. In Maassluis waren de Furieade en de Sinterklaasintocht, met al die kinderen langs de havenkant, altijd een groot feest. Al was de bemanning altijd blij als de Sint veilig aan wal stapte en dachten: zo, dat zit er weer op.

En zo zit het ook met mijn stukje. Dit was in een notendop mijn Furietijd van 18 jaar, die zijn omgevlogen.
 
André Spanjersberg
Oud kapitein